“တေပါင္ းညွာက်င္”
တေပါင္းငယ္မွ ညွ ာက်င္ ေႏြဦးဆန္းသစ္၊ ရြက္ေရာ္လွစ္လို႕ ပုရစ္ကယ္ေရႊဥ၊ ပင္တိုင္းစုၾကသည္ ႏုညိဳစင္ငယ္တဲ့ေလ။
ဝန္းက်င္ငယ္မွ ပတ္ကံုး တြန္ထူးဘာသာ၊ ငွက္တို႕မွာလည္း စုကာရံုးလို႕၊ ၿခိမ့္အုန္းငယ္က်ဴးသီ အမသံေညာင္း၊ သိုက္နန္းငယ္ေအာင္းလို႕ သာေပါင္းငယ္ခ်ီသည္ သရဖီေရႊခိုင္က၊ လွိဳင္ရွာေလေကာ။
ညွာေၾကာငယ္မွဖူးသစ္ ရဂံုတစ္ခြင္၊ သာေပါင္းငယ္ရွင္သည္ မင္းလြင္လွစ္လို႕၊ မူးၿမစ္ကယ္ကမ္းယံ ငါးေထြငါးၿမင္း၊ငါးပူတင္းတို႕ ေသာင္ရင္းငယ္ဆန္သည္၊ ငါးတန္းငယ္ဝဲခိုလို႕ ပိုက္ေၿခတိုဆင္း။
ေပ်ာ္ခင္းငယ္မွသာလွ၊ သည္ခ်ိန္က်လွ်င္ ေတာဝဂႏိုင္၊ စံုသာၿမိဳင္မွာ မခိုင္ရြက္ေညာင္း၊ ေၾကြက်ေၿပာင္းလို႕ ေထာင္းေထာင္းကယ္လွ်ံေငြ႕၊ ေလာင္ဓေလ့ႏွင့္ လြမ္း၍ငယ္တေစ၊ အလိုေသရခ်ည္႕ စိတ္ေၿဖလို႕မရႏိုင္၊ ဘယ့္ႏွယ္လူခိုင္ပါ့မယ္ ယုဂန္ပိုင္ရွင္သိၾကားတို႕၊ မာန္ထားရင္းေလ။
အဲခ်င္း ဦးယာ —
No comments:
Post a Comment