“တို ့လယ္သမားဗံုေထာက္သံ ”
ေစတီေတာ္ ဂူေက်ာင္း ဆည္ေျမာင္းက သက္ေသ ပုဂံျပည့္ က်က္သေရ၊ တက္ေနသို ့ပံုထား။ ျပည္ေထာင္စု ရာဇ၀င္မွာ စာသဘင္ က်ဴးတဲ့စကား။
ေနာ္ရထာ မင္းက်န္စစ္၊အုတ္ျမစ္ခ်အေျခခံ။ စပါးႏွင့္ တရားမွန္၊ပုဂံရဲ့အင္အား။ စပါးႏွင့္ တရားမင္ေအာင္ တို ့ေခတ္တြင္ ႀကိဳးၾကစို့လား။
ငကၽြဲႏွင့္ဧည့္မထ၊မွည့္အမွ် ေရႊေငြ။ ဟဲ့အလွ မယ္ေမရယ္၊ လယ္ေျမႏွံ ့ ျဖန့္ႀကဲ။ စိုက္ၾကစို့ ဘာမၿဖံဳတယ္၊ ရတနာပံု ဆိုက္ဖို ့မလဲြ။
ဓားစက္ပ် ံ ထြန္သြားတဲ့၊ ၾကားပါစ ကိုဖိုးထယ္။ ၾကားပါရဲ့ ေရႊေမရယ္၊ဖိုးထယ္တို ့ ဥာဏ္မေ၀း။ မႏွစ္က တို ့မ်ားလယ္မွာ တြင္က်ယ္တယ္ ဓားစက္ေၾကာင့္ေလး။
တာတမံ လယ္ကန္သင္း၊ ေရတြင္းႏွင့္ ေရကန္။ 'ေျမေက်း'က ေငြႏွင့္ ဥာဏ္၊ ယူရန္ပါ့ သူေပး။ လယ္သမားလုပ္အားပါေအာင္ ေစတနာ တဲြၾကစို ့ေလး။
ေအာက္ရပ္ေျမေရခ်ဳိပိုင္း တိုင္းျပည္သိ ေၾကြးေၾကာ္။ သံုးသီးစိုက္ သိုက္စာေပၚ ျမတ္ဘိုးေတာ္ ဥာဏ္ပဲ။ စပါးႏွင့္ ဂုန္ေလွ်ာ္ပင္ ေဆာင္းအ၀င္ သီးလိမ့္ ေျမပဲ။
ေရလိမ္ရြာ မဲဇလီေခ်ာင္း ႏွစ္ေဟာင္းမွ မကုန္ခင္။ ရွိန္ႀကီးႏွင့္ ကိုေရႊတင္ရယ္၊ ဘာ ထြင္ၾကတာလဲ။ ေရစက္ႏွင့္ ေရခ်ဳိတင္ ဂုန္ေလွ်ာ္ပင္ စိုက္မယ္လို ့ခဲ။
ဆည္ေျမာင္းေရ သြင္သြင္စီး ႏွစ္သီးေလာက္ စိုက္မယ္ရွင္။ ဘိုကိတ္ႏွင့္ နံနံပင္၊ႏွမ္းလ်င္ႏွင့္ ကုလားပဲ။ ေရြးခ်င္ဘု ရွင္ဘုတ္ဆံုရယ္ ဂံ်ဳပင္ပါ ေကာင္းတက္သည္ပဲ။
ျမစ္ဧရာ ေရစခန္း၊စိမ့္စိမ္းႏွင့္ ေခ်ာင္းသြယ္သြယ္။ ေရစက္ႏွင့္ ေရကိုသယ္၊ ဘယ္လယ္မွ ေရမရွား။ 'ေျမေက်း'က ေရေပးေ၀မယ္ ေခါင္ပါေစ မိုးရြာမွလား။ ခ်ည္မွ်င္ရွည္၀ါကို ရလွ်င္လွ တစ္ဧက တြက္စမ္းကြယ္။ ခက္ပါဘုစရိတ္ဖယ္လွ်င္၊ရာ့သံုးဆယ္ ေငြသား။ အိတ္ကပ္ထဲ အသားတင္ က်န္မယ္ ဆဆယ္ျပန္ စိုက္ၾကစို ့လား။
ရွမ္းကခ်င္ ကရင္တစ္လႊား ကယားႏွင့္ ခ်င္းနယ္တြင္ ျပည္ေထာင္စု ေတာင္တန္းတစ္ခြင္ လမ္းစဥ္ႏွင့္ လုပ္အား။ စိုက္သမွ်အသီးအႏွံရယ္ မိုးယံမွာ မုိးၾကယ္ထက္မ်ား။
ကာဖီၿခံ လက္ဖက္တဲြ၊ ေျမပဲႏွင့္ ႀကံပင္။ တိုးခ်ဲ ့လို ့ စိုက္လိုက္လွ်င္ ေတာတစ္ခြင္ေတာင္တစ္လႊား။ စားေန၀တ္ အရာရာမွာ၊သူမသာ ၿမိဳ ့ႏွင့္မျခား။
လိေမၼာ္ၿခံ ေထာင္းေသာင္း ေတာင္ေစာင္းႏွင့္ေတာင္စြယ္။ ယႏၱရားညွစ္စက္တည္မယ္။ ခ်င္းေတာင္နယ္စခန္း။ 'ေျမေက်း'ရဲ့ အႀကံေအာင္လွ်င္ တစ္ျပည္ေထာင္ သံုးလို ့ ရႊင္လန္း။ ေတာပင္ကို ေတာ္ေတာ္ခုတ္ၾကပါ့ ေတာျပဳတ္လိမ့္ ေနာက္ေနာင္။ ေတာခုတ္လို ့ ေတာေျပာင္၊မိုးေခါင္ေတာ့မွာပဲ။ မိုးေခါင္လို ့ ေရမၾကြယ္၊ သဲပင္လယ္ ျဖစ္လိမ့္မလဲြ။
ပုဂံနယ္ ပုပၸားတဲ့၊ၾကားပါစ ရွင္ဘုတ္ဆံု။ ေဆးသစ္ျမစ္ သီးပြင္စံု၊ ရဂံုျမင့္ သာေမာ၊ ထင္းခုတ္ၾက မဆင္ျခင္ ေတာသစ္ပင္ျပဳန္းလုပါပေကာ။
ပုပၸားေမာင္ ေတာင္ကတံုး ေသွ်ာင္ထံုးစို ့ ကြယ္တို ့ရယ္။ ထံုးလွလွျမေကသြယ္၊ ခ်ယ္ရီႏွင့္ သဖန္း။ သီးမ်ဳိးႏွင့္ ပြင့္မ်ဳိးမက်န္ေအာင္ ႏွစ္ခါျပန္ စိုက္လိုက္ၾကစမ္း။ ။
ေဇာ္ဂ်ီ ပန္းခ်ီ WPM —
No comments:
Post a Comment