ေထရ၀ါဒႏွင္႔ ပိဋကတ္ သံုးပံု ဆုိသည္မွာ...
ေထရ၀ါဒဟုေသာ အသံုးအႏွဳံးသည္ သက္ႀကီး၀ါႀကီးပုဂိၢဳလ္မ်ား (ေထရ) ေလွ်ာက္ေသာလမ္း ဟု သဒၵါအလိုအရ အဓိပၸာယ္ ရေပသည္။ ေထရ၀ါဒဂိုဏ္းသည္ ဗုဒၶ၏အဆံုးအမမ်ားကို မူလအတိုင္းမွတ္တမ္းတင္ ထိန္းသိမ္းထားေသာ ပါဠိ တိပိဋက (ပိဋကတ္ သံုးပံု )အတိုင္းအစဥ္တစိုက္ လက္ခံပါသည္။ ေထရ၀ါဒဂိုဏ္း၏အေလးထားမႈမွာ ဗုဒၶ၏ အဆံု းအမမ်ားကို စစ္မွန္ေသာ မူလ အေျခအေနအတိုင္းထိန္းသိမ္းျခင္းႏွင့္ အနာဂါတ္ မ်ဳိးဆက္အဆက္က္ လက္ဆင့္ကမ္းျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ဗုဒၶ၏အဆံုးအမမ်ားဆိုရာတြင္ လူပုဂၢဳိလ္မ်ားအား လြတ္ေျမာက္ရာကို မည္သို႔ ရွာေဖြရမည္ကို ညႊန္ျပႏိုင္စြမ္း အျပည့္အ၀ ရွိေသာ လြတ္ေျမာက္ေရးအဆံုးအမ လမ္းညႊန္မႈမ်ားဟု ယူဆရေပမည္။
ထိုအေၾကာင္းေၾကာင့္ ပင္ အဆံုးအမမ်ား၏စြမ္းရည္ျပည့္၀ ထိေရာက္မႈကို ေခတ္အဆက္ဆက္ အျမင့္ဆံုးရွိျမဲ ရွိေနေစရန္ အလို႔ငွာ ဗုဒၶ၏အဆံုးအမမ်ားကို မူလအတိုင္း ႀကဳိးႀကဳိးပမ္းပမ္း ထိန္းသိမ္းထားၾကျခင္းျဖစ္သည္။ အဆံုးအမမ်ားကို မူလပံ ုစံမွ ျပင္ဆင္လိုက္လွ်င္ သို႔မဟုတ္ တစ္နည္းနည္းေျပာင္းလဲလိုက္လ ်င္ ထိေရာက္မႈသည္ အခ်ိန္ႏွင့္အမွ် ေလ်ာ့ပါးသြားဖြယ္ ရွိေပသည္။
ေထရ၀ါဒထံုးထမ္းအရ ပါဠိတိပိဋက(ပိဋကတ္ သံုးပံု )၌ မပါရွိပဲ သတ္သတ္ ထိန္းသိမ္းထားေသာ သို႔မဟုတ္ ေဟာၾကားခဲ့ေသာ ဗုဒၶ၏အဆံုးအမမ်ားရွိသည္ (ဆိုလိုသည္မွာ တိပိဋိက( ပိဋကတ္ သံုးပံု )တြင္ မွတ္တမ္းတင္ခဲ့ျခင္း မရွိပဲ တစ္စံုတရာေသာ ပုဂၢဳိလ္ကို ေဟာၾကားခဲ့ေသာ နက္နဲသည့္ တရားေတာ္) ဟူေသာ ခံယူခ်က္ကိုလည္းပစ္ပယ္ပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ပင္လွ်င္ ဗုဒၶပရိနိဗၺာန္ ျပဳေတာ္မူၿပီးေနာက္ ႏွစ္ေပါင္း ၅၀၀ ခန္႔ ၾကာမွ စတင္ ေပၚထြန္းလာေသာ္ မဟာယန သုတၱန္မ်ားကို ေထရ၀ါဒကစစ္မွန္သည္ဟု လက္မခံၾကပါ။
ဗုဒၶအဆံုးအမမ်ားကို အဓိက ထိန္းသိမ္းေနသူမ်ားမွာ သံဃာ ဟု ျခံဳငံုေခၚေ၀ၚေသာ ရဟန္းေတာ္မ်ားပင္ျဖစ္ပါသည္။ေထရ၀ါဒ သံဃာတို႔သည္ ဗုဒၶက သတ္မွတ္ေတာ္မူခဲ့ေသာ၊ ၀ိနယပိဋကတြင္ မွတ္တမ္းတင္ထားသည့္ ရဟန္းဆိုင္ရာ က်င့္၀တ္တို႔ကို အစဥ္တစိုက္ လိုက္နာ က်င့္သံုးၾကသည္။ထို ရဟန္းဆိုင္ရာ က်င့္၀တ္မ်ားသည္ဗုဒၶ၏အဆံုးအမမ်ားကို ေကာင္းစြာတည္တံ့ေစေရးအတြက္ မရွိမျဖစ္ ျဖစ္သည္ဟု ေထရ၀ါဒသံဃာမ်ားက လက္ခံၾကသည္။
No comments:
Post a Comment