Friday, December 13, 2013

တဏွာႏွင့္ ကံ

တဏွာႏွင့္ ကံ

••••••••••••••••• ခင္ဗ်ားတုိ႔ကုိယ္မွာ႐ုပ္နာမ္ႏွစ္မ်ဳိးပဲရွိတ ယ္။ ထုိင္ေနတာက႐ုပ္တရား၊နာေနတာကနာမ္။ ေယာက္်ားရယ္မိန္းမရယ္လုိ႔ဆုိၾကတာက သမုတိသစၥာနယ္မွာ ပညတ္အားျဖင့္မွန္တယ္။


ဥပမာ- ျမစ္ဟုိဘက္ကမ္းကုိ ေလွနဲ႔ ကူးသြားမယ္ဆုိရင ္၊ ေလွေၾကာင့္လဲဟုိဘက္ကမ္းကိုေရာက္တယ္ဆုိရမယ္၊ လူေၾကာင့္လဲ ဟုိဘက္ကမ္းကုိေရာက္တယ္ဆုိရမယ္။


တစ္ခုႏွင့္တစ္ခု အမွီျပဳေနတာပဲ။"အေၾကာင္းနဲ႔အက် ဳိးပဲ"ရွိတယ္။႐ုပ္ေၾကာင့္လည္း နာမ္ျဖစ္တယ္။ နာမ္ေၾကာင့္လည္း ႐ုပ္ျဖစ္ေပၚလာရတ ယ္လုိ႔ မွတ္ပါ။ ဒီခႏၶာမွာရွိတဲ့ ႐ုပ္နာမ္ဟာခင္ဗ်ားတုိ႔ျပဳခဲ့တဲ့“ကံ”၏ အစြမ္းေၾကာင့္ျဖစ္ရတယ္။


ကံရွိသေ႐ြ႕ ဒီ႐ုပ္နာမ္အစဥ္ဟ ာျပတ္မသြားဘူး။ ေသရင္ဘာမွ မျဖစ္ဘူးဆုိတဲ့ အယူဟာဥေစၧဒဒိ႒ိ အယူပဲ။ ဒါ မွားတဲ့အယူပဲ။ကုသိုလ္အကုသုိလ္ကံေတြေၾကာင့္ ႐ုပ္နာမ္ အစဥ္ေတြ အဆက္မျပတ္ ျဖစ္ေနရတယ္။ကံ၊ ကံ၏အက်ဳိးေပးဆုိ တာရွိတယ္။


ကံတုိ႔၏ အက်ဳိးေပးတရားဟာ ဥာဏ္နဲ႔ မွန္းဆၿပီး သိႏုိင္တယ္။အေၾကာင္းတရားတုိင္းမွာ အက်ဳိးတရားရွိတာခ်ည္းပဲ။ အတိတ္ ပစၥဳပၸန္ အနာဂတ္ဆုိတဲ့ကာလသုံးပါးရွိေနတာပဲဟာ။ ကာလသုံးပါးရွိေနေတာ့ အတိတ္ဘ၀လဲရွိရမယ္၊ ယခုလက္ရွိဘ၀လဲရွိရမယ္။ေနာင္အနာဂတ္ဘ၀လဲ ရွိရမွာေပါ့။


လူေတြဟာအတိတ္ဘ၀ကံ အေၾကာင္းတရားအမ် ဳိးမ်ဳိးေၾကာင့္ ယခုဘ၀မွာအက်င့္အမ်ဳိးမ်ဳ ိး၊ ႐ုပ္ရည္အမ်ဳိးမ်ဳိး၊ စိတ္ေနသေဘာထားအမ်ဳိးမ်ဳိး၊ ပညာမွာလည္း ထူးခၽြန္မႈ၊ မထူးခၽြန္မႈအမ်ဳ ိးမ်ဳိး၊ ဆင္းရဲခ်မ္းသာအမ ်ဳိးမ်ဳိး ကဲြျပားျခားနားေနၾကတာေပါ့။


ဒီလုိကဲြျပားမႈေတြဟာ ရာသီဥတုနဲ႔ပတ္၀န္းက်င္ အေတြ႕အႀကဳံႀကိဳးစားမႈအေပၚမ ွာ အနည္းအပါးေတာ့တည္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ခင္ဗ်ားတုိ႔ျပဳခဲ့တဲ့ “ေစတနာကံကပဓာနပဲ”။ သူက စီမံတာ။ဒီေတာ့အခု ဘ၀ သုံးပါးဆက္စပ္ပုံကုိ ရွင္းျပမယ္။


★လြန္ခဲ့တဲ့အတိတ္ဘ၀၊ ယခုေရာက္ဆဲ ပစၥဳပၸန္ဘ၀၊ ေနာက္လာမယ့္ အနာဂတ္ဘ၀လုိ႔ ဘ၀သုံးပါးကုိ တန္းၿပီးေတာ့မွတ္ထားပါ။ ဘာေၾကာင့္မ်ား ဒီဘ၀သုံးပါးဟာတခုနဲ႔တခုဆက္မိေအာင္ ဆပ္စပ္ေနပါသလဲ၊ ဒီဘ၀ေတြကုိ ဆက္မိေအာင္လုပ္တဲ့လက္သည္ကုိရွာၾကစုိ႔။ အပ္ခ်ဳပ္သမားဟာအထည္စက္႐ုံ၊ ယကၠန္းစင္တုိ႔ကထ ြက္လာတဲ့အ၀တ္အထည္ေတြကုိ ခင္ဗ်ားတုိ႔ကုိယ ္နဲ႔ အံက်ျဖစ္ေအာင္ ဆက္စပ္ခ်ဳပ္လုပ္ေပးလုိ႔ ခင္ဗ်ားတုိ႔ရဲ႕ လုံခ်ည္အက်ႌေတြျဖစ္လာရတာ၊ ★


★ဒီေတာ့ သမုဒယသစၥာဆုိတဲ့ တဏွာေလာဘဟာ ဒီအပ္ခ်ဳပ္သမားလုိပဲ ဒုကၡသစၥာ=ဘ၀ေတြကုိ ဆက္စပ္ေပးေနတယ္။ တစ္ဘ၀ၿပီး တစ္ဘ၀ မျပတ္ရေအာင္ ဆက္ေပးေနတယ္။ အတိတ္ဘ၀ကစုေတၿပီးသည္ႏွင့္တၿပိဳင္နက္ ယခုေရာက္ဆဲ ပစၥဳပၸန္ဘ၀ကုိ ဆက္ေပးတယ္။ ဒီ ပစၥဳပၸန္ဘ၀ကေသၾကရဦးမယ္။ ေသရင္ ပစၥဳပၸန္ဘ၀ စုတိစိတ္ကေလးနဲ႔ အနာဂတ္ဘ၀ ပဋိသေႏၶစိတ္ကေလးကုိ ဆက္ေပးဦးမယ္။ ဒီေတာ့ “တဏွာေလာဘ” မေသေ႐ြ႕ေတာ့ဘ၀=ဒုကၡ အဆက္မျပတ္ေတာ့ပါဘူး။ ★


ဒီေတာ့ “တဏွာေလာဘ”ဟာ အတိတ္ဘ၀နဲ႔ ပစၥဳပၸန္ဘ၀၊ ၿပီးေတာ့ပစၥဳပၸန္ဘ၀နဲ႔ အနာဂတ္ဘ၀ေတြ အဆက္မျပတ္ေအာင္ ဆက္ေပးေနတာပဲ။ ဒီ တဏွာေလာဘ မေသသေ႐ြ႕ေတာ့၊ “စုတိၿပီးပဋိသေႏ ၶ၊ ပဋိသေႏၶၿပီးစုတိ” ဆက္စပ္ေပးေနမွာပ ဲ။


တစ္သံသရာလုံးမင္းတုိ႔ငါတုိ႔ကုိ ဒုကၡအားလုံးနဲ႔ ဆက္စပ္ေပးေနတာဟာ ဒီ“တဏွာေလာဘ”ပဲ။ ဒီ တဏွာေလာဘကုိ အေသမသတ္ႏုိင္သေ႐ ြ႕ ကာလပတ္လုံး ဘယ္ေတာ့မွ ဒုကၡဆက္ ျပတ္ေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူးလုိ႔မွတ္ပါ။ ခင္ဗ်ားတုိ႔ကေတာ့ဒီဘုံဘ၀ကုိ ကုသုိလ္ကံကဆက္သလုိလုိ ထင္ခ်င္ထင္ေနမယ္။


ကုသုိလ္ကံေပမယ့္ ဒီတဏွာမရွိရင္ဒီကုသိုလ္ကံဟာ နိဗၺာန္ပုိ႔တယ္။ သူက ဘ၀ေတြဆက္ေပးေနလု နိဗၺာန္မေရာက္တာ။ ကုသိုလ္ကံဟာ တဏွာရဲ႕လက္ေအာက္ခံျဖစ္တဲ့အတြက္လူစုတိနဲ႔ နတ္ပဋိသေႏၶဆက္ေပးလုိက္တာပဲ။ စုတိနဲ႔ပဋိသေႏၶ အဆက္မျပတ္ရေအာင္ ဆက္ေပးတဲ့ လက္သည္ရင္းကေတာ့ ဒီ“တဏွာေလာဘ”ပဲ။ ခင္ဗ်ားတုိ႔က သာမညဥာဏ္ေလးနဲ႔ၾကည့္ေတာ့ ေၾသာ္ .....ကံေကာင္းလုိ႔လူ႔ျပည္ေရာက္လာတယ္။ ကံေကာင္းလုိ႔နတ္ျပည္ေရာက္လာတယ္လုိ႔ ထင္ၾကမယ္၊ ဒီကံေတြဟာ ဘယ္လုိေကာင္းေကာင္း၊ တဏွာေသရင္ အေဟာသိကံျဖစ္သြားရတယ္။ အက်ဳိးမေပးႏုိင္ေတာ့ဘူး။ ဘုရားျဖစ္ခါးနီး ေ၀ႆႏၲရာမင္းႀကီးဟာ ဒါနကုသုိလ္ကံေတြ အမ်ားႀကီးျပဳလုပ္ခဲ့တယ္။ ဘုရားအျဖစ္သုိ႔ေ ရာက္ေတာ့ သူ႔ရဲ႕ဒါနကုသိုလ္ကံေတြဟာ ကုန္ၿပီလုိ႔မဆုိႏုိင္ဘူး။ တဏွာရွိတဲ့ ပုဂၢဳိလ္သာဆုိရင္အက်ဳိးေပးလုိ႔ မကုန္ႏုိင္ဘူး။ သုိ႔ေသာ္ေဗာဓိပင္နဲ႔ေရႊပ လႅင္မွာ၀ိပႆနာအလုပ္ကုိ လုပ္လုိက္တဲ့အတြက္ တဏွာေလာဘက ေသသြားေတာ့ဘုရားပရိနိဗၺာန္ စံၿပီးရင္ဘယ္ဘ၀မွ မဆက္ေတာ့ဘူး။ ဒါ တဏွာကုန္လုိ႔မဆက္တာ။


“ကံ”ကေတာ့မကုန္ဘူး။ မဏွာကုန္လုိ႔သာ မဆက္ႏုိင္တာ။ ဒါျဖင့္ဘ၀ဆက္ေလသမွ်ဟာ “တဏွာေလာဘ”လုိ႔သာ မွတ္ၾက။


ဒါျဖင့္ “ကံ”ဟာ ေၾကာက္စရာေကာင္းသလား၊ “တဏွာ”ဟာ ေၾကာက္စရာေကာင္းသလားဆုိေတာ့ တဏွာကေၾကာက္စရာေကာင္းတာ၊ ခင္ဗ်ားတုိ႔ကေတာ့အကုသိုလ္ကံႏွိပ္စက္မွာ ေၾကာက္လုိက္ၾကတာ၊ တဏွာေၾကာက္တယ္လု ိ႔မပါဘူး။ အကုသုိလ္ကံ အက်ဳိးေပးလုိ႔ ဒုိင္းကနဲ ေသမွာ၊ စီးပြားေရးပ်က္သြားမွာပဲ ခင္ဗ်ားတုိ႔ ေၾကာက္ေနၾကတာ၊ တစ္သက္လုံးမုဆုိးလုပ္စားေန တဲ့ မုဆုိးႀကီးဟာ အကုသုိလ္ကံေတြမနည္းဘူး လုပ္ထားတာ။ သုိ႔ေသာ္လည္းဘုရားနဲ႔ေတြ႕လုိ ဘုရားရဲ႕ တရားကုိနာၿပီး ၀ိပႆနာအလုပ္ လုပ္လုိက္ေတာ့ အဲဒီအကုသိုလ္ကံေတြဟာ အက်ဳိးဆက္ မေပးႏုိင္ေတာ့ဘူး။ ဘာျပဳလုိ႔လဲ၊ တဏွာခ်ဳပ္သြားလုိ႔၊ ဒီေတာ့ ခင္ဗ်ားတုိ႔တေတြ “ကုသုိလ္ကံ”ေတြကုိလည္း ဒီေလာက္အားကုိးစရာ မလုိပါဘူး။ “အကုသုိလ္ကံ”ေတြကုိလည္း ဒီေလာက္ေၾကာက္စရာ မရွိပါဘူး။


★ခင္ဗ်ားတုိ႔ ဘ၀မ်ားစြာက ၀ဋ္ထဲလည္မယ့္ ၀ဋ္ကုသိုလ္ကံေတြ အကုသုိလ္ကံေတြ တစ္ပုံႀကီးရွိမွ ာပဲ။ အဲဒီအကုသုိလ္ကံေ တြကုိ မေၾကာက္ပါနဲ႔၊ ဘ၀ဆက္တတ္တဲ့ “တဏွာ” ေသရင္အဲဒီကုသုိလ္ကံ အကုသုိလ္ကံေတြဟာ “အေဟာသိကံ” ျဖစ္ပါတယ္။ အက်ဳိးမေပးေတာ့ပါဘူး။ ★


တဏွာေခါင္းေဆာင္တဲ့ကံကသာ အက်ဳိးေပးႏုိင္ေတာ့ ေခါင္းေဆာင္တဏွာကုိသတ္လုိက္ရင္“ကံ”က မဆက္ႏုိင္ေတာ့ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္“ကံ”ကုိ မေၾကာက္ပါနဲ႔။ သစၥာေလးပါးမွာ ကုသုိလ္အကုသုိလ္ ကံေတြ ဒီေလာက္မေဟာပါဘူး။ သမုဒယ=တဏွာေသရင္ၿပီးတာပဲလုိ႔ဘုရားက ဒီတစ္လုံးတည္းေဟာထားတယ္။ တဏွာ=သမုဒယကုိ မဂ္နဲ႔ ပယ္သတ္လုိက္ရင္ ဘာမွပူစရာမရွိပါ ဘူး။


★ခင္ဗ်ားတုိ႔က ကုသုိလ္ကံေလးေတြ ၀င္လာရင္ တၿပဳံးၿပဳံးနဲ႔ အကုသုိလ္ကံေလးေတ ြ၀င္လာရင္ တမဲ့မဲ့ တ႐ြဲ႕႐ြဲ႕နဲ႔မဟုတ္လား။ ဒီေတာ့ကုသုိလ္ကံကုိ ၀မ္းေျမာက္တာလည္းမွားတယ္။ အကုသုိလ္ကံကုိေၾ ကာက္တာလည္း မွားတယ္။ ★


သစၥာနဲ႔ေ၀ဖန္လုိ က္ေတာ့၊ သမုဒယသစၥာ တဏွာေလာဘကုိ ေၾကာက္မွအေၾကာက္မွန္။ ဘုရားက “တဏွာအပ္ခ်ဳပ္သမား”လုိ႔သာ ေဟာတယ္။ “ကံအပ္ခ်ဳပ္သမား”လုိ႔ မေဟာခဲ့ဘူး။ ခင္ဗ်ားတုိ႔ကုိ တကယ္ဒုကၡေပးေနတာဟာ ဒီတဏွာပဲ။ ဒုကၡအေပးဆုံးျဖစ ္တဲ့တဏွာကအေရွာင္ေကာင္း အပုန္းေကာင္းဆုိေတာ့ သူ႔ကုိဖမ္းရတာမလြယ္ဘူး။


★ဥာဏ္နဲ႔ဖမ္းမွ မိတယ္။ ဘုရားေတာင္မွ ေဗာဓိပင္နဲ႔ ေ႐ႊပလႅင္ေပၚေရာက္မွ တဏွာကုိ မင္းအေၾကာင္းေကာ င္းေကာင္းသိၿပီ၊ ေနာက္ကုိ မင္းဘယ္ေတာ့မွငါ့ကုိ ဒုကၡေပးလုိ႔ မရေတာ့ဘူးလုိ႔ ေႂကြးေၾကာ္ရဲတာ။ ခင္ဗ်ားတုိ႔ကေတာ့တဏွာကုိ ေခါင္းငုံ႔ၿပီး ခံေနတယ္။ မခက္ဘူးလား။ ဒီေတာ့ ဒီတဏွာကုိသတ္ရမယ ္။


★★တဏွာကုိ သတ္ေတာ့မယ္ဆုိရင္ဒီတဏွာ မွီေနတဲ့ ကပ္ေနတဲ့ေနရာကုိရွာရမယ္။ ဒီတဏွာက ဘယ္ေနရာေတြမွာ ကပ္ေနသတုံး။ ဒီတဏွာက ခင္ဗ်ားတုိ႔ သႏၲာန္မွာရွိတဲ့ “ မ်က္လုံး၊ နား၊ ႏွာေခါင္း၊ လွ်ာ၊ ကုိယ္၊ စိတ္ဆုိတဲ့ ဒြါရေျခာက္ပါး(အတြင္းအာယတန ၆-ပါး)မွာ ကပ္ေနတယ္။ ၿပီးေတာ့“႐ူပါ႐ုံ”စတဲ့အာ႐ုံ၆-ပါး(အျပင္အာယတန ၆-ပါး)မွာလဲ ကပ္ေနတယ္။ ၿပီးေတာ့ဒြါရ ၆-ပါးနဲ႔ အာ႐ုံ ၆-ပါး အသီးသီးေတြ႕ဆုံလ သိလာတဲ့“ျမင္စိတ္၊ ၾကားစိတ္၊ နံစိတ္၊ စားစိတ္၊ ေတြ႕ထိစိတ္၊ ႀကံသိစိတ္”ဆုိတဲ့စကၡဳ၀ိညာဏ္ စတဲ့ ၀ိညာဏ္ ၆-ပါးမွာလဲ ကပ္ေနတယ္။ ဒီေတာ့ တဏွာကပ္ေနတဲ့ ေနရာဟာ အခ်ဳပ္အားျဖင့္ ၁၈-ပါးေတာင္ရွိေနတာ။ ★★


အုိ ..... တစ္ကုိယ္လုံးကုိ ဒီတဏွာကကပ္ေနတာ။ ဒီေတာ့ ဒီတဏွာကုိ သတ္ရမယ္။ ဘယ္လုိသတ္မလဲ။ ၀ိပႆနာလုပ္ၿပီးသတ္ရမယ္။ ဒီတဏွာေနတဲ့၁၈-ေနရာကို၀ိပႆနာဥာဏ္နဲ႔ ျဖစ္ပ်က္အနိစၥ၊ ဒုကၡ၊ အနတၱေတြ ျမင္ေအာင္႐ႈရမယ္ ။ ဒါေတြျမင္သိလာေတ ာ့ ဒီ ၁၈-ပါးေသာအရာေတြ ကုိ သာယာႏွစ္သက္မႈမရ ွိေတာ့ဘူး။ ႐ြံ႕မုန္းလာမယ္။ မရခ်င္ေတာ့ဘူး။ ဒါေတြမရွိတာေကာင္းတယ္လုိ႔ သိလာေတာ့ တဏွာဟာ တျဖည္းျဖည္းပါးပါးသြားၿပီး၊ ေနာက္ဆုံးလုံး၀ခ်ဳပ္သြားမယ္။ အဲတဏွာခ်ဳပ္ရင္ နိဗၺာန္ေရာက္တာပဲ။ ဒါျဖင့္၀ိပႆနာလုပ္ၾကေပေ တာ့။


မုိးကုတ္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး ၏ ၾသ၀ါဒတရားမ်ား (၁၃၁၈-ခု၊ ေတာ္သလင္းလဆန္း၁၀-ရက္ေန႔၌ ေဟာၾကားသည္)


----------------------*-----------------------သဗၺဒါနံ ဓမၼဒါနံ ဇိနာတိ -"Donated By Honey Lay" _/|\_ခပ္သိမ္းေသာ ရဟန္း၊ ရွင္၊ လူ၊ နတ္၊ ျဗဟၼာ၊ သတၱဝါ အားလံုး ေဘးရန္ ေၾကာင့္ၾကဆင္းရဲကင္း၍ ကိုယ္, စိတ္ႏွစ္ျဖာက်န္းမာ, ခ်မ္းသာၾကပါေစ ။ လူအခ်င္းခ်င္း လွည့္ပတ္ျခင္း၊ ကင္းရွင္းၾကပါေစ ၊… _/|\_


No comments:

Post a Comment